.
zijn een verlangen naar het zien
van de brief op de deurmat, jaren na
verzending zijn afzender tonend, ondersteboven
afkomstig van een andere wereld die koud herkenbaar
veranderd is. Hij scheurt, nee
ik scheur hem niet meer open
de inhoud maar al te bekend, het staren
staat het lezen in de weg, hoont de kleuren bijeen
tot een regenboog in zwart-wit. Retour afzender, haar
lichte gedachten er achteraan, drijvend over een kalme zee
die een andere is dan de zee van het hangen boven de wilde golven
door silhouetten van meeuwen duikend naar de schapen die tussen wier
en zeekraal tot kaas en bout vermalen worden. Het scherpe zout in zijn ogen
maakt hem blind van vertrouwen. Maar zeg eens: jouw woorden -
zijn woorden, geef hen toch het verlangde verhaal mee.
.
.
.
.
photo: Schrikkeltijd
2 comments:
Mooi, de overgang van hij naar ik.
Bij web-log registreerde ik me als bill barebuns. God, hoe krijg ik dat ongedaan, dit is te erg.
Wist je dat je van zeemeeuwen hartstikke overtuigend vage UFO foto's kan fabriceren?
*Poëzie, wat was dat ook alweer. Iets met contra-rijmen enzo*
Post a Comment