.
.
.
Toen ik haar een duwtje gaf
en ze plotseling iets verder omlaag
donderde dan gedacht
had ik niet alleen het nakijken;
Het uitzicht dat tevoorschijn kwam
was hetzelfde als dat van de man met die stok
die hem toch bovenop de top had gebracht
.
.
.
..
.
.
.
.
.
.
.
.
Caspar David Friedrich
Wanderer above the sea of fog
Thursday, February 18, 2010
Voor een requiem op de vlucht
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
Mooi, krachtig, indringend, diep. Juist door de eenvoud in taal en beeld. Een beklemmend einde.
Blijft de vraag of de stok de man of de man met de stok hem boven heeft gebracht.
De afbeelding voegt wat toe.
Je titel alleen biedt trouwens al genoeg stof tot nadenken en filosofische gedachtenspinsels.
Post a Comment