Visser, of Het lieve na-jagen

Misschien kunnen wij slechts
de liefde die we zien
voort – durend

waarmee we ons verrijken – vergaren
met gereedschap, toebehoren dat
we niet weten te gebruiken

verklaren door de liefde die we niet begrijpen
waarvan we denken haar te bezitten
kronkelend als in palingfuiken

zoals het spinnenweb onder ochtenddauw
in de eerste zonnestraal haar kleverigheid verloren
geen dagpauwoog nog doet struikelen

zo
laten we haar vieren
en verjaren

.
.

.

.

.

.

.

.

.

foto onbekend