Winterkost

.

.

Het struint, het rooft
het spoort onzichtbaar
totdat ze herkenning achterlaat
Ze trekt haar pelsvacht wat strakker
om zich heen en snuift links of rechts, verval
bevroren op haar pad. Morgen zal ik ...

’s Ochtends is het aas vertrokken en
ratelen spatels de dood

in de pot

.

.

.

.

~