.
.
918 tekens en drie boeken
die ons scheiden van degene die het op hem
maar ook op mij heeft gemunt. - is hij in de buurt -
durf ik niet te schrijven
.
Op mijn knie stolt leven,
balt een vuist van verzet
en door bladzijden heen
stijgt koude op, schrik ik
van naderende ademloosheid
.
.
Geen degen of revolver als verweer;
slechts een obligaat "niet bang zijn"
klinkt uit mijn mond als ik me omkeer
.
Ook al zat ik daar voor iemand anders
ik keek iedere keer of hij nog leefde
.
.
.
.
3 comments:
Ja, mooi. Misschien ook omdat ik weet wat de achtergrond is...
Ik had het gisteren al gelezen maar de dag zat nog in mijn kop, is poëzie te gecompliceerd. Nu is het ochtend en lees ik het met verstand nog op nul. Ivonne weet de achtergrond die ik niet wil weten want dan is mijn eigen zeepbelbeeld doorprikt.
Gaat het over een woord en/of beeldkunstenaar die nog niet dood is maar dat wel had moeten zijn?
De foto is in ieder geval niet van Johan Heesters.
Post a Comment