.
Hoe stil kan zwaar.
wegen
spelonken die gesloten blijven
voordat zwaartekracht bestond;
oorlog en geboorten onmogelijk
lang voordat leven was
wist het op weg te gaan
Onuitroeibaar - onuitstaanbaar
stak het de hand uit - en nog een keer, en nog eens
Mandelbrot was er niks bij vergeleken; alleen die terugweg:
een implosie van scherven, verlichte zwarte dwerg
op haar toppunt van Tao en ter-aarde-bestellen
Zo zwaar kan stil wegen
op de toekomst
naar het donker om te horen wat gezongen werd
naar stilte om te zien wat geschreven werd
Duizend maal gedacht, niet gedaan
terwijl de daden die er te doen geen gestalte kregen;
op afstand de onbereikbaarheid die aankomt
wolken kraken het glas
tot barstens toe
nu
.
3 comments:
Sorry....zit een beetje te klooien met de juiste linkjes...:)
'naar het donker om te horen wat gezongen werd
naar stilte om te zien wat geschreven werd'
Deze woorden deden me deze opzoeken en vinden, ergens zie ik raakvlakken (ai, de opmaak verdwijnt volledig, dus ook maar een link:
http://schrikkeltijd.blogspot.com/2010/03/tot-stof-zult-gij.html
Tot stof zult gij
Ongezongen woorden maken mij wakkerder dan voorheen
slapend droomde ik van glans en schoon en een gareel
wakend over de dingen die mij dierbaar zouden moeten zijn
zie ik dat het witste, fijnste stof op oud en wat ooit was
niet kan vergaan.
De laag lijkt almaar taaier, moeilijker oplosbaar ook, maar is
in werkelijkheid nog veel fragieler dan weleer. Jaren laten mij
verstaan wat in het lied verborgen zat, mijn oud verrimpeld vel
en jouw verstramde botten maken ons spel niet minder
routineus, niet meer dan een zachtverstild
heengaan.
Al is jouw hinkstapsprong veranderd in bescheiden schuifeling
al wordt mijn zingen zelfs door vleermuisradar niet bemerkt
toch lijkt mijn wereld op zijn kop verdraaid veel op de einder
die ik als kind verwarde met een opening naar
zoveel meer begin.
Post a Comment