Unicorn

.

.

.

.

.

The trees retake their colours as delusion of the day withdraws
visits decline in numbers. As feelings do accordingly, while
the open place in the forest that was once there
is taken over by its legitimate owners
sticking out a middle finger

Zeitgeist and alter ego's have left
taking their belongings with them
while in the scrub a last Übermensch
is looking for an exit

We wait for those that can live in this dusk
a ficticious place where this quality has arisen
to art in the smallest axils and creases unknown

snoutbeetle and nightmoth take the lead
their antennae trembling when sight returns

in everlight is hidden the answer

she does exist

.

De bomen nemen hun oude kleur aan
de waas van de dag trekt weer op

Bezoeken nemen af in aantal; wat er bij gevoeld wordt ook
en de open plek in het bos die even zichtbaar was
is weer in bezit genomen door rechtmatige
eigenaars die nu een lange neus trekken

Zeitgeisten en alter ego's zijn vertrokken
met mede neming van hun bezittingen, hier en daar
ritselt nog een Übermensch in het struikgewas op zoek
naar ontkomen

Het wachten is op hen die in deze schemering leven kunnen;
een verdichtte plek waar deze hoedanigheid is verheven tot
kunst in de kleinste oksels en onbekendste plooien

Snuitkevers en torren gaan voor, nachtvlinders volgen
hun voelsprieten trillend als het zicht terugkeert

In anderlicht ligt het antwoord:

ze bestaat